• خانی
• ۱۴۰۰/۰۱/۲۹ ۱۴:۲۶:۰۰
• ۷۹۸۳

آراکانا که از آن به بیدم آمریکای جنوبی هم نام می‌برند، نژادی از مرغ که زادگاه آن کشور شیلی در آمریکای جنوبی است.

آراکانا  Araucana

آراکانا که از آن به بیدم آمریکای جنوبی هم نام می‌برند، نژادی از مرغ که زادگاه آن کشور شیلی در آمریکای جنوبی است.

غالباً این نژاد را با آمرکانا و مرغ های تخم گذار عید پاک اشتباه می‌گیرند، اما آراکانا خصوصیاتی دارد که براحتی باعث تشخیص آن می‌شود.

آنهازائده‌های از پر در کنار گوشهای خود دارند و فاقد دم و پشت می‌باشند. نیاکان آراکانای امروزی احتمالاً توسط سرخ‌پوستان آراکانا از کشور شیلی پرورش داده شده بودند.

آراکانایی را که امروز به این نام می‌شناسیم، محصول تلفیق دو نژاد است:

کولونکا (نژادی که تخم آبی رنگ می‌گذارد، بیدم است و صورت آن نیز ریش ندارد) و کوئترو (که تخمهای صورتی مایل به قهوه‌ای می‌گذارد و دارای ریش است).

اما نکته‌ای که حائز اهمیت است این است که اکثر مرغهای اهلی در آمریکای جنوبی دارای ریش و پرهای صورت هستند(عده‌ای علت این امر را محافظت از بادهای سرد و منجمد کننده قطب جنوب می‌دانند که سواحل آمریکای جنوبی را در می‌نوردد).

تخمهای آراکانا برخلاف شایعات عامیانه هیچ برتری از نظر مواد مغذی نسبت به تخمهای دیگر ندارد اما آراکانا را می‌توان از نظر تولید تخمهای متوسط یک نژاد قابل اطمینان به شمار آورد.

آراکانا، بویژه اگر دستی بزرگ شود، پرنده‌ای بسیار آرام، صبور و خوشرفتار است.  

مرغ آراکانا یکی از مرغ های زینتی است که در کشور ایران از سال 85 شروع به پرورش و نگهداری به شکل صنعتی  شد.

منشا پولنزیایی:

در مورد این مسئله که آیا آراکانا از پرندگانی که توسط اروپاییان پس از کریستف کلمب به آمریکای جنوبی آورده شدند، بوجود آمد یا از از پرندگانی که از طریق اقیانوس آرام و از جایی نزدیک به زادگاه اصلی طیور یعنی آسیای جنوب شرقی(انطور که پنداشته می‌شود)، بحث‌های فراوانی بوده‌است.

اگر سابقه آراکانا به قبل از حضور اروپاییان در آمریکای جنوبی برسد، این امر بیانگر وجود ارتباط بین آسیا و آمریکای جنوبی از طریق اقیانوس آرام و قبل از دوران کلمب است.

در سال ۲۰۰۷، تیمی از دانشمندان بین‌المللی نتایج تحقیقات خود بر روی استخوانهای مرغی که در شبه جزیره آراکو در در جنوب شیلی یافته بودند، را منتشر کردند که در نشریه آکادمی ملی علوم ایالات متحده به چاپ رسید.

طبق این گزارش‌ها قدمت این استخوانها به زمانی بین ۱۳۰۴ تا ۱۴۲۴ پس از میلاد می‌رسد و آزمایش دی ان ای نشان دهنده ارتباط بین بقایای ماقبل تاریخی مرغ از پولینزی است.

این یافته‌ها، این نظریه را که دریانوردان پولینزی پیش از کریستف کلمب به دنیای جدید رسیدند را تقویت می‌کند.

استاندارد امروزی برای آراکانا در جهان (بغیر از آمریکای شمالی)، تصویر گر پرنده‌ای است با سایز متوسط تا بزرگ و دم دار که تخم‌های آبی و سبز می‌گذارد.

خصوصیات ظاهری آن شامل داشتن تافت، ریش، تاج بسیار کوتاه، کاکلی کوچک و عدم وجود هر گونه زیرحلقوم می‌باشند.

استاندارد حال حاضر آمریکای شمالی خواهان پرنده‌ای بیدم (همانطور که قبلاً ذکر شد بدلیل فقدان مهره آخر)، دارای تافت و همچنین تخم آبی است.

در ایالات متحده و کانادا، داشتن ریش و دم در این نژاد بعنوان خصایصی نامطلوب تلقی می‌شوند.

نام علمی آراکانا:

گالوس گالوس (Gallus gallus). کاستلو معتقد است که پرندگان به یک گونه جدید تعلق دارند و مشاهدات خود را در کنگره جهانی مرغداری در لاهه در سال 1921 گزارش داد نام سیستماتیک Gallus inauris برای آنها پیشنهاد شد و در کنگره جهانی مرغداری در بارسلونا  این اسم در سال 1924 پذیرفته شد. بعدا مشخص شد که آراکانا متعلق به گونه های مشابه جوجه های دیگر Gallus gallus domesticus هستند.

رژیم غذایی: غذاهای مخصوص ماکیان و دانه ها و سبزیجات

طول عمر: 2-3 سال

وزن: حدود 2-3 کیلو

رنگ تخم ها: آبی، سبز و گاهی صورتی متمایل به قهوه ای